แรมพิศวาส v.1.0 (NC ฉากที่1)
“เดี๋ยวพี่ฮยอกแจเค้าก็มาง้อครับ..พี่ซองมินอย่าร้องไห้นะ” เมื่อคยูฮยอนคว้าตัวซองมินเข้าไปกอดรอยยิ้มเจ้าเล่ห์ของซองมินก็แอบซ่อนอยู่ด้านหลัง ซองมินเอาหน้าซุกลงที่ซองคอของคยูฮยอนแล้วเริ่มขยับยุกยิกอยู่ตรงนั้น วงแขนก็กระชับเข้ากับหลังกว้าง มือเล็กเริ่มเปะปะไปเรื่อยๆ คยูฮยอนเริ่มรู้สึกถึงอะไรบางอย่างที่ซองมินกำลังทำ แต่มือเล็กนั้นไวกว่าเริ่มเคลื่อนไปสัมผัสส่วนอ่อนไหวของคยูฮยอน จนขนลุกซู่ออกมาอย่างห้ามไม่ได้ ซองมินเริ่มรุกรานคยูฮยอนมากขึ้นเรื่อยๆ
จนร่างหนามีอารมณ์ขึ้นมา มือสากเริ่มลากไล้เข้าไปภายในเสื้อยืดสีชมพูสดใสของซองมิน สัมผัสกับผิวนวลเนียนที่มีกลิ่นหอมอ่อนๆ ก่อนจะจัดการถอดเสื้อที่เกะกะทิ้งไป คยูฮยอนผลักซองมินนอนราบกับที่นอน ก่อนจะขึ้นค่อมอยู่ข้างบน
ซองมินสบตากับคยูฮยอนด้วยสายตาหวานเยิ้มและเย้ายวน จนคยูฮยอนต้องก้มลงมาประกบจูบกับริมฝีปากเย้ายวนทันที
“อื้ม..มม” ซองมินครางเบาๆกับสัมผัสวาบหวิวเมื่อติ่งไตสีชมพูถูก ลิ้นชื้นลากผ่าน แล้วดูดดุนเบาๆ หน้าอกของซองมินแอ่นขึ้นรับสัมผัสที่ดีสุดๆจากคยูฮยอน ลมหายใจเริ่มถี่กระชั้นมากขึ้น .. แต่ก่อนที่จะรู้ตัวกางเกงนอนตัวจิ๋วของซองมินก็ถูกรูดไปอยู่ที่ปลายเท้าเรียบร้อย
“อ๊ะ..คยู..อึก” ซองมินเกร็งตัวขึ้นทันทีเมื่อมือหนาสัมผัสส่วนอ่อนไหวของตนแล้วเริ่มรูดขึ้นลง ..
“อ๊า ..อะ..” ซองมินร้องออกมาดังลั่นเมื่อน้ำสีขาวข้นของตัวเองถูกปล่อยออกมา ซองมินทิ้งตัวนอนลงไปกับที่นอนอย่างหมดแรง แต่ทันใดนั้น กลับถูกแรงของคยูฮยอนจับให้ร่างของซองมินนอนคว่ำลง
“อ๊ะ..จะทำอะไร” ซองมินตาโตขึ้นมาทันทีเพราะไม่เคยโดดใครทำแบบนี้นอกจากฮยอกแจคนเดียว ทำให้ต้องดิ้นขัดขืนทันที คยูฮยอนกดตัวซองมินให้นอนลงก่อนจะเริ่มจัดการถอดเสื้อผ้าของตัวเองออกเผยให้เห็นสิ่งที่ตื่นตัวเต็มที่ของคยูฮยอน
“อย่านะ..” ซองมินครางเบาๆ เนื้อตัวเริ่มเกร็งหนักขึ้นเมื่อฝ่ามือหนาเริ่มสัมผัสไปทั่วทั้งตัว
“ฮึก..อย่า” ซองมินสะอื้นร้องไห้ออกมาทันที ความกลัวเริ่มเข้ากอบกุมจิตใจ เมื่อตอนแรกไม่คิดว่าคยูฮยอนจะแรงเยอะขนาดนี้ ก็แค่จะยั่วให้มาเป็นกิ๊กเล่นๆให้ฮยอกแจหึงก็เท่านั้น ไม่คิดว่าจะมีอะไรเกินเลย ..
แต่ไม่ทันอึดใจเดียว นิ้วแรกก็ถูกเปิดทางเข้ามาภายในช่องทางอ่อนนุ่มของซองมินที่เกร็งขืนเอาไว้ ..
“อย่าทำ..” ซองมินดิ้นพล่านอย่างรุนแรงพยายามหลีกนิ้วที่รุกล้ำเข้ามาลึกขึ้นเรื่อยๆ
“พี่คิดว่าจะหนีผมไปได้รึไง..” เสียงทุ้มของคยูฮยอนบ่งบอกถึงความต้องการตอบขึ้น
“อ๊า..เจ็บ..ปล่อยนะ!” คยูฮยอนไม่ฟังเสียงคัดค้านของซองมินเริ่มซุกใบหน้าไปที่ซอกคอที่มีรอยแดงเป็นจ้ำทิ้งไว้
“อย่า..” ซองมินเพิ่งมามั่นใจวันนี้ว่าคยูฮยอนแอบชอบเขาอย่างที่คนอื่นๆว่าจริงๆ แต่แล้วแผนการทุกอย่างก็เข้าทางจนได้..
