NC PLUS OF   Ch.2 - ยิ่งเกลียด..ก็ยิ่งรัก (Kyu,Min) ตอนที่19

“ชั้นไม่ฟัง .... ชั้นบอกแล้วไงว่าชั้นเกลียดนาย ปล่อย!”

ซองมินเริ่มดิ้นอีกครั้ง จนคยูฮยอนเริ่มโกรธ ซุกไซร้ใบหน้าลงบนซอกคอขาวที่มีกลิ่นควันบุหรี่จางๆ

“อ๊ะ...ปล่อย!!!!” ซองมินสะดุ้งสุดตัวเมื่อลิ้นร้อนเลียเบาๆที่ติ่งหูขาว ขณะที่มือหนาเริ่มสัมผัสที่เป้ากางเกงตัวบาง

“อยากให้หยุดก็อยู่นิ่งๆ” คยูฮยอนยื่นคำขาด ซองมินหยุดดิ้นทันที หอบหายใจเพราะความวาบหวามที่เริ่มก่อตัวที่ส่วนล่างที่ถูกปลุกเร้าด้วยมือหนา

“หยุดดิ้นแล้วฟังให้ดี..”

“....”

“ชั้นขอโทษ”

ซองมินได้แต่ยืนนิ่งฟังคำที่ออกมาจากปากของร่างสูง

“ชั้นดีใจที่นายปฏิเสธพี่จงฮยอนนะ ขอโทษที่ทำให้นายโกรธ แต่เรื่องทั้งหมดนี่นายไม่ควรจะไปลงกับพี่ยูอี นายไม่ควรเอาเรื่องระหว่างเรามาทำร้ายคนรอบข้างนายแบบนี้ ถือว่าชั้นขอร้อง ...ถ้านายโกรธเกลียดชั้นก็มาลงที่ชั้นคนเดียว ชั้นจะไม่ขอให้นายให้อภัย และยินดีจะเป็นฝ่ายไปเอง ชั้นจะปล่อยนายไป ... ขอแค่นายอย่าทำร้ายใครอีกเลย”

คำพูดของคยูฮยอนทั้งหมดเสมือนมีน้ำเย็นสาดเข้าที่ใบหน้าของซองมิน

“นายจะรู้อะไรคยูฮยอน......ที่นายพูดมา นายมั่นใจแล้วหรอว่าเรื่องทั้งหมดเป็นชั้นที่ผิด...คนอย่างนายมีสิทธิ์อะไรมาขอให้ชั้นอย่าทำร้ายใคร ... คนอย่างนายมีสิทธิ์อะไร!!!!!”

ซองมินตะโกนลั่นทั้งน้ำตา คยูฮยอนได้แต่ยืนนิ่งไม่เข้าใจสิ่งที่ซองมินพูด ... ใช่ ...เขาไม่เคยเข้าใจสิ่งที่ซองมินคิดเลย ...

คยูฮยอนสวมกอดร่างบางที่สั่นเทาเอาไว้

“อย่าเปลี่ยนไปมากกว่านี้เลยนะ ... ซองมิน ไม่ว่ายังไงชั้นก็ยังรักนาย ขอให้ชั้นกอดนายเป็นครั้งสุดท้ายได้มั้ย”

คยูฮยอนจ้องมองใบหน้าหวานก่อนจะค่อยๆโน้มตัวลงจูบที่ริมฝีปากบางแผ่วเบา ซองมินหลับตาลงรับสัมผัสอ่อนโยนที่ห่างหายไปนานช้าๆ ปากบางเปิดรับลิ้นร้อนที่ค่อยๆแทรกเข้ามาอย่างอ่อนหวาน ซองมินค่อยๆโอบกอดร่างสูง ลูบไล้ฝ่ามือไปที่แผ่นหลังกว้างเพราะรู้ดีเป็นจุดอ่อนไหวของร่างสูง

“ถึงนายจะเคยนอนกับผู้ชายคนอื่นนอกจากชั้น แต่ชั้นสัญญาว่าครั้งนี้จะเป็นครั้งสุดท้าย ชั้นจะอ่อนโยนกับนายมากที่สุด”

“……” ซองมินปล่อยให้น้ำตาของตัวเองไหลออกมาช้าๆ ขณะที่เสื้อผ้าชิ้นสุดท้ายถูกปลดลงบนพื้น

แก่นกายหนาค่อยๆดันเข้ามาตรงปากทางช้าๆ

“อึ๊...” ใบหน้าหวานเหยเกด้วยความเจ็บปวด แต่ความเจ็บปวดนั้นช่างเล็กน้อยเหลือเกินเมื่อเทียบความเจ็บปวดที่พรั่งพรูอยู่ในใจ สะโพกบางถอยหนีแก่นกายใหญ่ที่กำลังดันเข้ามา ซองมินผลักคยูฮยอนออกอย่างแรง ก่อนจะยกมือเรียวขึ้นตบใบหน้าคมจนจึ้นรอยแดง

“เห็นแก่ตัว!...นายคิดว่าชั้นร้องไห้เพราะอยากให้คนอย่างนายกอดชั้นงั้นหรอ โจคยูฮยอน นายมันสกปรก ทั้งจิตใจนาย ทั้งร่างกายนาย คำพูดของนายกำลังผลักไสชั้น แต่การกระทำของนายเห็นแก่ตัว! ทั้งที่นายรู้ว่าชั้นเกลียดนาย ชั้นมีคนใหม่แล้วนายยังกล้าทำเรื่องแบบนี้ .... หึ! นายคิดว่าชั้นจะยอมให้นายใส่ไอ้นั่นสกปรกๆของนายเข้ามารึไง!”

“นายอย่าบังคับให้ชั้นต้องรุนแรงกับนายเลยซองมิน ชั้นขาดนายไม่ได้ ชั้นแทบบ้านายที่เห็นนายจูบกับไอ้บ้านั่น!”

“แล้วนายก็เลยมาขอให้ชั้นบำเรอนายงั้นสิ!!!!”

“ใช่! แล้วตัวนายมันบริสุทธิ์นักรึไง! นายก็ผ่านมาตั้งกี่คนแล้ว!” ...นี่เขาพูดอะไรออกไป....

“........”

“ชั้น...” คยูฮยอนพยายามเย็นลงอีกครั้ง

“ใช่!..ชั้นมันไม่บริสุทธิ์เหมือนเมื่อก่อนแล้ว.. ชั้นมีอะไรกับฮิโรกิทุกคืนตั้งแต่ไปญี่ปุ่น ..แล้วไง?... คนอย่างนายที่ทำชั่วไว้กับชั้น คิดหรอว่าชั้นจะยอมนอนกับนายอีก ... นายมันก็แค่แมงดาสกปรก! ที่ได้นังผู้หญิงเพศยาคนนั้นมาเป็นเมีย!!!”

“ซองมิน!” ....ฮิโรกิงั้นหรอ .... แมงดางั้นหรอ...

เพี้ย! คยูฮยอนฟาดฝ่ามือลงบนใบหน้าหวานอย่างแรง ร่างบางล้มลงไปกองที่พื้นตามแรงตบ ที่มุมปากมีของเหลวสีแดงซึมออกมา คยูฮยอนมองมือของตัวเองด้วยความตกใจ

“เอาเลยสิ! !! นายจะตบชั้นให้ตายก็เชิญเลย !!!!!!!!!! ชั้นบอกแล้วไงว่านายมันแค่ผู้ชายเฮงซวย! แมงดาสกปรก!!!!!”

ซองมินตะโกนลั่นทั้งน้ำตา คยูฮยอนมองร่างบางที่ตะโกนด่าอย่างก้าวร้าวด้วยความโมโห ร่างสูงขึ้นคร่อมคนที่นอนอยู่บนพื้นก่อนจะตรึงข้อมือบางไว้กับพื้น

“ถอนคำพูดเดี๋ยวนี้ซองมิน...”

“ไม่...ตบชั้นอีกสิ...ตบให้ตาย...ชั้นจะได้ไม่เห็นหน้านายอีก  นายจะได้เอานังนั่นเป็นเมีย!!!!! อ๊ากก”

แก่นกายใหญ่โตของร่างสูงถูกดันเข้าไปในช่องทางร้อนที่ไม่มีสารหล่อลื่นใดๆจนสุดความยาว ซองมินกรีดร้องลั่นเมื่อความเจ็บปวดทางช่วงล่างแสนสาหัสมากกว่าครั้งไหนๆ เลือดสีแดงสดไหลออกมาทันทีที่แก่นกายหนาขยับออกช้าๆก่อนจะฝังลึกเข้าไปจนสุดทางอีกครั้งหนึ่ง

“อึก.......อึก” ร่างบางได้แต่ร้องครางด้วยความจุกและเจ็บปวด มือหนาปิดกลั้นเสียงกรีดร้องของซองมินเอาไว้เพราะกลัวจะมีใครได้ยิน สะโพกหนาขยับไปตามอารมณ์ใคร่ของตัวเองโดยไม่สนใจร่างบางที่นอนเกร็งอย่างเจ็บปวด

“ชั้นไม่เข้าใจสิ่งที่นายคิดเลยซองมิน...อ่า.....ทำไมนายต้องทำแบบนี้ ทำไมนายต้องโกรธเกลียดชั้นขนาดนี้ ...”

คยูฮยอนจ้องตาซองมินขณะที่สะโพกหนายังขยับเข้าออกไปเรื่อยๆ

ตาเรียวเต็มไปด้วยน้ำตา แต่แววตานั้นกลับแข็งกร้าว เพราะความแค้นที่สุมอยู่ในอก

....แล้วนายจะให้ชั้นอภัยนายได้ยังไง นายไม่เคยเข้าใจหัวใจของชั้นเลย จะให้ชั้นตะโกนบอกนายว่าชั้นรู้สึกยังไงทุกครั้งหรอ ... เป็นเพราะนายเอง ที่ไม่ยอมเข้าใจ ... นายรู้ว่าตัวเองผิด ... แต่นายกลับทำดีกับผู้หญิงคนนั้นต่อหน้าชั้น ... ทั้งๆที่ชั้น ... ทั้งๆที่ชั้น ...

“อึก...อ่า....จะถึงแล้ว....อ่า...ฮ่า” ร่างสูงเกร็งกระตุกสองสามครั้งก่อนจะพ่นน้ำรักเข้าไปในช่องทางที่ฉีกขาดจนล้นปริ่ม

คยูฮยอนทรุดตัวลงซบที่แผ่นออกบางอย่างเหนื่อยหอบ มือหนาปล่อยอีกคนให้เป็นอิสระ ก่อนจะจูบที่ขมับบางเบาๆ

“ถ้าฆ่านายแล้วไม่ติดคุก ชั้นจะฆ่านายให้ตาย ถึงนายจะเกิดใหม่อีกกี่ชาติ ชั้นก็จะตามมาฆ่านาย”

เสียงหวานเอ่ยห้วนอย่างน่ากลัว ..... เจ็บกายไม่เท่าไหร่ แต่เจ็บใจมันสาหัสจนยากที่จะให้อภัยคนอย่างนาย โจคยูฮยอน

คลิกโหลดไฟล์เอ็นซีตอนที่ 19

• วิธีการอ่านไฟล์เอ็นซีสำหรับคนที่ไม่เคยคอมเม้นท์ให้ไรเตอร์ ชี้แจงท้ายตอนที่ 20 หรือ คลิกที่นี่
•วิธีการแกะกล่องไฟล์เอ็นซีสำหรับคนที่มีรหัสผ่านแล้ว
• รีดเดอร์ที่ยังไม่ได้บอกอีเมลล์ ให้เช็คชื่อในนี้ แล้วบอกอีเมลล์ไรเตอร์ด้วยค่ะ เฉพาคนที่มีชื่อและเป็นสีน้ำเงินเท่านั้น