NC PLUS OF   Ch.2 - ยิ่งเกลียด..ก็ยิ่งรัก (Kyu,Min) ตอนที่25

“คยูฮยอน ... ไม่เอาน่านี่มันบนรถนะ เฮือก....คยู..”  

สองร่างเกี่ยวกระหวัดกันเชื่องช้า ภายในรถคันหรู ฟิลม์สีดำสนิททำเอาบรรยากาศเร่าร้อนในนี้แผดเผากายบางให้ร้อนรุ่ม ร่างบางไวต่อสัมผัสจากอีกคนเมื่อห่างหายกับความเสียวซ่านแบบนี้มานาน ริมฝีปากของทั้งคู่สัมผัสกันอย่างโหยหา เก็บเกี่ยวเอาความหอมหวานซึ่งกันและกันอย่างหลงใหล คยูฮยอนพรมจูบที่แก้มนวลไล่ไปถึงใบหูขาว ทำเอาเสียงหวานคราวชื่อของเขาแผ่วเบา เพราะสัมผัสเสียวซ่าน

“ซองมิน ... ชั้นรักนาย” 

มือหนาเปิดสาบเสื้อตัวบางออกช้าๆ ผิวกายขาวนวลทำเอาหัวใจของคยูฮยอนเต้นแรงอย่างช่วยไม่ได้ ลิ้นร้อนบรรจงลากผ่านติ่งไตสีอ่อนที่แข็งขืนรับสัมผัสแห่งความรู้สึกจากปลายลิ้นของอีกคน

“อ๊า...คยูฮยอน”

 ร่างบางครางเสียงหวาน จิกแผ่นหลังกว้างระบายความเสียวซ่าน สัมผัสแบบนี้ของเขา ทำเอากายบางบิดเร่าอยู่ใต้ร่างสูง

“ซองมิน ... อ่า ตรงนั้นแหละ” เสียงทุ้มครางต่ำเมื่อมือบางค่อยๆลูบไล้แผ่นหลังกว้างเข้ามาในสาบเสื้อของเขาช้าๆ

ริมฝีปากหนาครอบครองติ่งไตนั้นอย่างติดใจ ลิ้นร้อยลากไล้ ดุนดัน อย่างปรนเปรออีกคน ฟันคมขบเบาๆทำเอาหน้าอกเนียนเกร็งแอ่นรับสัมผัสจากริมฝีปากร้อน

“อึก อื้อ อะ ....ฮ้า ไม่เอาแล้วคยูฮยอน อ๊า พอก่อน” ซองมินถึงกับร้องเสียงหลงเมื่อฟันขาวขบเบาๆอย่างหยอกล้อ พร้อมกับที่มือหนาของคยูอยอนค่อยๆปลดเปลื้องกางเกงตัวบางออกช้าๆ

เสียงครางหอบดังก้องอยู่ภายในรถคันหรู บรรยากาศภายในรถแห่งนี้ร้อนขึ้นเรื่อยๆ เหงื่อประปรายซึมออกมาตามไรผมของคนทั้งคู่ กลิ่นกายหอมกรุ่นอบอวลไปทั่วทั้งรถ เรียกความเร่าร้องให้พลุ่งพล่านมากขึ้นไปอีก

“อะ...อื้อ คยู ....เบาๆหน่อย ชั้นไม่ไหวแล้ว ....” 

สะโพกบางเกร็งกระตุกทุกครั้งที่มือหนาลากไล้ไปตามแก่นกายบางที่ร้อนรุ่ม น้ำสีขุ่นซึมออกมาที่ส่วนปลายของแก่นกายบาง

“ไม่เอาน่าซองมิน .... อย่าเพิ่งเสร็จสิ ชั้นยังชิมนายไม่ทั่วเลย”

“อื้ม...” 

ริมฝีปากหนาครอบครอบโพรงปากหวานอีกครั้ง ลิ้นหนาเกี่ยวกระหวัดลิ้นบางอย่าร้อนแรง ขณะที่ร่างสูงจัดการปลดกางเกงยีนส์ตัวหนาของตนออกช้าๆ

“อ่า...ซองมิน” ซองมินกอบกุมแก่นกายใหญ่ที่แข็งขืน มอบสัมผัสวาบหวิวให้คยูฮยอน

“คยู....ชั้นไม่ไหวแล้ว” แก่นกายหนาสัมผัสเบาๆกับแก่นกายบางที่ใกล้จะปลดปล่อยเต็มที ทำเอาซองมินหอบหายใจ เอ่ยเสียงแหบพร่า

คยูฮยอนลอบมองดวงหน้าหวานที่ปรือตาอย่างเซ็กซี่ด้วยความพอใจ

“บอกว่าอย่าเพิ่งไง หืม... ซองมิน ... นายสวยมากเลย” เสียงทุ้มกระซิบเบาๆที่ข้างหู ก่อนจะฝังจมูกลงบนซอกคอขาวอีกครั้ง ประทับร่องรอยสีจางเป็นรางวัลสำหรับความน่ารักของซองมิน

“อ๊า ... ตรงนั้นของนาย ยะ...อย่าเอามันมาโดน...ชั้นสิ”

 ซองมินถอยสะโพกบางหนีแก่นกายใหญ่ที่ดุนดันสัมผัสที่แก่นกายบางอย่างจงใจ ความแข็งขืนของแก่นกายใหญ่ร้อนจัดสัมผัสที่ต้นขาเรียว

“ทนหน่อยนะซองมิน..” ใบหน้าคมค่อยๆเลื่อนมาที่หน้าท้องบาง พรมจูบที่สะดือสวย จนหน้าท้องบางหอบเกร็ง

“อ๊า.....คยู .... ชั้นไม่ไหวแล้ว” ใบหน้าหวานส่ายไปมาด้วยความเสียวซ่าน มือหนาลากไล้ที่ต้นขาเรียว ก่อนจะค่อยๆจับลงที่ข้อเท้าบาง

“อา........ซองมิน” คยูฮยอนครางต่ำ สายตาจับจ้องร่างกายอันสวยงามที่ปรากฏเบื้องหน้า

“อย่ามองนะ ...” ขาเรียวหนีบหลบหลีกสายตาร้อนรุ่มของคยูอยอน แต่มือหนารั้งเรียวขา จับแยกกว้างจนเห็นช่องทางสีหวานของร่างบางที่หยาดเยิ้มไปด้วยน้ำรักที่ซึมออกมาจากปลายแก่นกายบาง

“อะ...อ๊า...”

 มือเรียวจิกลงบนผมหนา เมื่อใบหน้าคมจรดปลายลิ้นร้อนลากผ่านช่องทางสีสวยนั้นช้าๆ สะโพกบางแอ่นรับสัมผัสร้อนนั้นอย่างห้ามไม่ได้ ใบหน้าหวานชุ่มเหงื่อแดงเรื่องอย่างขลาดเขิน

มือหนาจับก้อนเนื้อนวลแยกกว้าง ช่องทางคับแคบเปิดออกช้าๆ ลิ้นหนาจรดลงเบาๆ ก่อนจะค่อยๆกดลงไปช้าๆ

“เฮือก! ….. คยู ไม่ มันสกปรก อ๊า....อึก อ๊า” 

ซองมินกรีดร้องอย่างเสียวซ่าน เมื่อมือหนาครอบครองแก่นกายบางอย่างจงใจ ก่อนจะเริ่มขยับมือขึ้นลง น้ำสีขุ่นมากมายค่อยๆซึมออกมาอย่างกลั้นไม่อยู่

“อ๊า คยู ชั้นกลั้นไม่ไหวแล้ว .... เข้ามาเถอะ เข้ามาในตัวชั้น .. คยูฮยอน...” ซองมินจักต้นแขนแข็งแกร่ง ร้องขอให้ร่างสูงอย่าปรนเปรอร่างกายนี้เลย

“...ซองมิน”  คยูฮยอนอุทานเสียงทุ้ม กวาดสายตาคมมองร่างกายสั่นระริกของคนใต้ร่าง ช่องทางอ่อนไหว กระตุกเกร็ง เรียกร้องให้อีกคนเติมเต็มและพาไปจนสุดทางเสียที

“เข้ามาเถอะ...ชั้นพร้อมแล้ว อึก ฮ้า~คยู.....อ๊า”

แก่นกายหนาฝังลึกลงบนช่องทางรัดแน่นนั้นช้าๆ กายหนาทาบทับไปทั้งร่างบาง ใบหน้าคมฝังลงบนซอกคอขาว ขยับสะโพกหนาของตนไปตามจังหวะเพลงรักที่ทั้งคู่บรรเลงกัน

“อ๊า...อ๊า”

“อ่า.....ซองมิน ....... ขยับเข้ามาอย่างนั้นแหละ”

เสียงเอี๊ยดอ๊าดของเบาะรถยนต์ดังไปตามจังหวะที่สะโพกร้อนของทั้งคู่แอ่นรั้ง กระหวัดเข้าหากันอย่างร้อนรุ่ม

“อ๊า ..... คยู...ชั้น อ๊า” ซองมินปลดปล่อยน้ำสีขาวขุ่นเลอะไปทั่วหน้าท้องแข็งแกร่ง ขณะที่จังหวะรักของทั้งคู่ยังดำเนินต่อไปอย่างร้องแรง

“อ่า...ซองมิน ....สุดยอดเลย ... ของนายมีอารมณ์อีกแล้ว” ร่างสูงคราวแผ่วเมื่อสัมผัสได้ถึงแก่นกายบางของคนใต้ร่างที่ค่อยๆแข็งขืนขึ้นมาอีกครั้ง

ร่างบางหันหนีสายตาคมที่จ้องมองอย่างเขินอาย ริมฝีปากหนาฝังจูบลงบนขมับอย่างรักใคร่

“ชั้นรักนายซองมิน .... อ่า...”

สะโพกหนาขยับเข้ากระแทกแก่นกายใหญ่จนสุดทาง ก่อนจะขยับออกมาช้าๆ

“อ๊า....คยู ตรงนั้น” 

ซองมินเชิดใบหน้าหวานขึ้นสูงเมื่อแก่นกายใหญ่ที่เติมเต็มช่องทางสัมผัสกับปุ่มอ่อนไหวที่อยู่ภายในนั้นช้าๆ สะโพกหนาค่อยๆขยับอย่างจงใจ ปล่อยให้แก่นกายของตนลากผ่านปุ่มอ่อนไหวภายในของร่างบาง

ช่องทางคับแคบเกร็ง ตอดรัดแก่นกายร้อนเป็นจังหวะ

“อึก...อึก คยู .... มันเสียว...ตรงนั้นของนาย .... มันโดน....อ่า....ไม่ไหวแล้ว”

แก่นกายบางสั่นระริก จะปลดปล่อยความใครของตัวเองออกอีกครั้ง เมื่อแก่นกายหนายังคงลากสัมผัสจุดอ่อนไหวอย่างจงใจ

“ตรงนั้นของนาย มันรัดแน่น จนชั้นแทบบ้า ... อ่า ....ซองมิน”

คยูอยอนเชิดใบหน้าคมเมื่อฝังแก่นกายร้อนของตนเข้าไปอีกครั้งจนสุดทาง

“อึก....คยู ขยับเร็วๆ ชั้นจะถึงอีกแล้ว ... อ๊า อ๊า!”

สะโพกหนาเร่งจังหวะรักของตนอีกครั้ง หยาดเหงื่อประปราย หยดจากปลายคางของร่างสูง ริมฝีปากบางถูกขบกัดระบายความเสียวซ่าน สะโพกร้อนขยับเกร็งรั้งเข้าหากันเป็นครั้งสุดท้าย ก่อนจะปลดปล่อยของเหลวร้อนเปรอะเปรื้อนไปทั้งร่างกายของอีกฝ่าย

“อ๊า.........คยู...อึก” ซองมินครางหอบอย่างหมอแรง กระตุกรัดแก่นกายใหญ่ที่ยังคงค้างคาอยู่เต็มช่องทาง

“อา.....ซองมิน” คยูอยอนค่อยๆถอดแก่นกายออกจากช่องทางสีหวานอย่างเสียดาย

ถ้าไม่ห่วงว่าซองมินจะรับไม่ไหว เขาไม่มีทางหยุดง่ายๆอย่างนี้เป็นแน่ ....


อ่านต่อ  >> คลิก <<