겠지입니다♥

NC PLUS OF   Ch.2 - ยิ่งเกลียด..ก็ยิ่งรัก (Kyu,Min) ตอนที่30







“มันแค่ความฝันนะซองมิน ฝันร้ายจะกลายเป็นดี ไม่ต้องกลัวนะ” 

มือหนาประคองใบหน้าหวานเอาไว้ก่อนจะค่อยๆโน้มใบหน้าประทับจูบลงบนริมฝีปากบาง เรียวปากเล็กตอบสนองลิ้นหนาช้าๆด้วยความคิดถึงเช่นกัน ริมฝีปากของทั้งคู่ประทับแนบแน่นลิ้มรสหวานที่ไม่เคยลืมเลือนอย่างเร่าร้อน


                “อื้ม คยู” 

ซองมินรู้สึกถึงความร้อนจากตัวร่างสูงที่ค่อยๆทาบทับกายบางไปทั้งตัว คยูฮยอนดูจะเร่าร้อนและอ่อนโยนยิ่งกว่าครั้งไหนๆ เมื่อริมฝีปากหนาพรมจูบที่ซอกคอขาว ก่อนจะสูดกลิ่นหอมหวานของซองมินอย่างรักใคร่


                “ซองมิน ชั้นรักนายนะ” เสียงทุ้มกระซิบข้างใบหูขาว


                “ชั้นก็รักนาย...คยูฮยอน” 

มือบางลูบแก้มคนรักแผ่วเบา จูบตอบริมฝีปากร้อนผ่าวของร่างสูงอย่างซุกซน มือหนาจัดการเปิดเสื้อตัวบางขึ้นอย่างเบามือ ทำเอาหน้าท้องเนียนเกร็งรับสัมผัสวาบหวิวอย่างช่วยไม่ได้


                “อ๊า...” เสียงหวานคราวแผ่วเมื่อลิ้นร้อนลากไล้ไปทั่วร่างกายขาวเนียน


                “อืมซองมิน .... นายเลิกบุหรีแล้วใช้มั้ย”

 คยูฮยอนที่สูดกลิ่นกายหอมหวานของร่างบางถามเสียงต่ำ รู้สึกพอใจที่กลิ่นกายหอมไม่ถูกปนเปื้อนจากกลิ่นนิโคตินอย่างคราวที่ผ่านๆมา


                “อ่า....คยู...ชั้นเลิกได้แล้ว...อ๊ะ...ตรงนั้น” 

ซองมินเกี่ยวกระหวัดกายหนาเอาไว้แนบแน่นเมื่อมือใหญ่ปลดกางเกางตัวบางลงจากสะโพกมน ก่อนที่มือร้อนจะเคล้นคลึนบั้นท้ายสวยอย่างจงใจ


                “อ่า...ซองมิน ร้องดังๆสิ”


                “อ๊า”


                “อย่างนั้นแหละ อ่า วันนี้ทำให้ชั้นหน่อยสิ”


                “อ๊ะ...คยู” คยูฮยอนจับร่างบางที่อยู่ใต้ร่างให้ขึ้นมานั่งคร่อมตัวของเขา ตาคมมองใบหน้าหวานที่กำลังเขินอายอย่างเชิญชวน ผิวกายขาวเนียนของร่างบางที่นั่งทาบทับบนตัวของเขาทำเอาแก่นกายใหญ่ร้อนรุ่มขึ้นมาอย่างช่วยไม่ได้


                “ทำให้หน่อยนะซองมินที่รัก” มือหนาลูกไล้สะโพกมนอย่างออดอ้อน


                “คยูบ้า...เห็นว่านายเหนื่อยหรอกนะ” ร่างบางพูดพร้อมกับใบหน้าแดงซ่าน มือเรียวค่อยๆเอื้อมไปปลดกระดุมกางเกงของร่างสูงช้าๆ ก่อนจะรั้งกางเกงตัวใหญ่ให้พ้นทาง


                “นายน่ารักที่สุดเลยซองมิน ... อ่า..”

 คยูฮยอนยิ้มกว้างเมื่อเห็นคนรักปรนเปรอเขาอย่างเงอะงะ เสียงทุ้มครางต่ำเผยอริมฝีปากหอบเกร็งเมื่อมือเล็กของซองมินค่อยๆลูบไล้แก่นกายใหญ่ผ่านเนื้อผ้าบางของชั้นใน


                “นายนี่มันลามกจริงๆเลย คยูฮยอน”

 มือเรียวเกี่ยวรั้งอาภารณ์ชิ้นสุดท้ายที่ปกปิดกายกำยำของร่างสูง ซองมินโน้มใบหน้าหวานกระซิบที่ข้างหูคยูฮยอนแผ่วเบา


                “นายชอบให้ชั้นทำให้นายหรอคยู...” 

สายตาของร่างบางหวานเยิ้มอย่างยั่วยวน ร่างสูงยิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์คว้าเอวบางของซองมินเอาไว้


                “อ๊ะ” มือหนาจับร่างบางในลงไปนอนบนที่นอนอีกครั้ง


                “นายทำให้ชั้นรอไม่ไหวแล้วนะซองมิน วันหลังชั้นค่อยให้นายทำให้นะ วันนี้ขอชั้นชิมนายให้ทั่วตัวดีกว่า”


                “อ๊า....คยู......อย่ามาแกล้งกันสิ” 

คยูฮยอนกดริมฝีปากลงที่สะดือสวย ทำเอาหน้าท้องเนียนเกร็งหอบด้วยความเสียวซ่าน มือหนาจับขาเรียวแยกออกกว้างก่อนจะค่อยๆสัมผัสกับช่องทางคับแคบที่เปียกชื้นรับสัมผัสเสียวซ่านอยู่ก่อนแล้ว


                “ขอเข้าไปนะ” 

แก่นกายใหญ่แทรกเข้าไปในกลีบเนื้อสีอ่อนของซองมิน ใบหน้าของทั้งคู่เต็มไปด้วยหยาดเหงื่อแห่งความใคร่ สองสายตาประสานกันตลอดเวลา พร้อมๆกับสะโพกหนาที่สอดใส่แก่นกายของตนขยับเข้าออกช่องทางคับแคบอย่างอ่อนโยน


                “อ๊า...คยู อ๊า” ซองมินส่ายหน้ากรีดร้องเสียงหลงเมื่อความเสียวซ่านพุ่งขึ้นจุดสูงสุดในอีกไม่ช้า


                “อ่า...ซองมิน ... อย่าเพิ่งถึงสิ รอกันก่อน”


                “อ๊ะ ไม่เอา ... ปล่อยชั้น อ๊ะ อา..” 

มือเรียวคว้าหมับที่มือใหญ่ที่กอบกุมแก่นกายบางเอาไว้ไม่ยอมให้ซองมินได้ปลดปล่อย ตาเรียวสบตาคมหยาดเยิ้ม ร้องขอให้อีกคนปลดปล่อยออกมาเสียที


                สะโพกหนาขยับเกร็งกระแทกแก่นกายใหญ่เข้าในช่องทางสีหวานจนสุดทาง คยูฮยอนขยับจังหวะรักถี่รัวไปตามอารมณ์ใคร่ของตนจนร่างบอบบางเกร็งกระตุกเหงื่อชุ่มกาย


                “อ่า....ซองมิน ....อ่า” 

ร่างสูงกระแทกแก่นกายใหญ่เป็นครั้งสุดท้ายก่อนที่มือหนาจะปลดปล่อยแก่นกายบางให้เป็นอิสระ ก่อนที่ทั้งคู่จะปลดปล่อยความใครออกมาจดสุดอารมณ์แห่งความรู้สึก


                “ซองมิน ... ขออีกรอบได้มั้ย”

 เสียงทุ้มเอ่ยเชิงขอแต่การกระทำตรงกันข้ามเมื่อมือหนาของคยูอยอนค่อยๆครอบครองแก่นกายบางและปรนเปรอให้กับซองมินอีกครั้ง


                “คยู....แฮ่ก...ไม่ไหวแล้วอ่ะ .. พักก่อนไม่ได้หรอ อ๊า เบาๆหน่อย”


                “ไม่ได้ บอกแล้วไงเจอกันอีกทีจะจัดให้หนักๆน่ะ” เสียงทุ้มกระซิบแผ่วทำเอาซองมินขนลุกเกรียว


                “ตาบ้า!” 


แล้วบทเพลงรักที่ดูจะไม่จบลงโดยง่ายก็ค่อยๆบรรเลงอีกครั้งท่ามกลางเสียงครางหวานของร่างบางและเสียงพร่ำบอกรักที่ออกมาจากใจของคยูอยอนที่มีต่อซองมิน    


อ่านต่อ คลิก นะฮับ

Counters